Andakt publisert på heimesidene til Askøy kirkelige fellesrådhttp://www.kirken-askoy.no/?p=26933
6.søndag i påsketida. III. 26.mai 2019
Matt. 6, 7-13
Då eg var eit barn bad eg ofte min far om
noko.
Han var ein god far for meg. Han kunne gje det eg bad om. Han kunne avslå det
eg bad om.
Det nærmar seg 40 år sidan far døydde. Eg ber sjølvsagt ikkje han om noko meir.
Eg håpar sønene mine kan tenkje på meg som ein god far også. Som ein dei kan kome til og be om noko når dei treng dei. Dei er vaksne sjølve, og er fedre dei òg. Farfar gler seg over å sjå god kontakt mellom barneborn og far. Mellom barneborn og farfar.
Det nærmar seg 40 år sidan far døydde. Eg ber sjølvsagt ikkje han om noko meir.
Eg håpar sønene mine kan tenkje på meg som ein god far også. Som ein dei kan kome til og be om noko når dei treng dei. Dei er vaksne sjølve, og er fedre dei òg. Farfar gler seg over å sjå god kontakt mellom barneborn og far. Mellom barneborn og farfar.
Men heile tida handlar det eg nemner her om noko internt. Eit indre anliggande i familien.
Ingen andre har eigentleg noko med korleis min far i si tid svara på det eg fann på å be han om. Heller ikkje korleis mine søner kom til meg, og kva eg svara dei.
Då er det veldig annleis med å be til Vår
Far.
For han er ein far eg ikkje deler berre med søstrene mine. Han er også far for mine born. Og for mine barneborn. Han er far for kona mi òg. For hennar slekt som er noko heilt anna enn mi slekt.
For han er ein far eg ikkje deler berre med søstrene mine. Han er også far for mine born. Og for mine barneborn. Han er far for kona mi òg. For hennar slekt som er noko heilt anna enn mi slekt.
Vår Far er far for så uendeleg mange.
Han er kyrkja sin far. Han er den himmelske Far med ein bustad på ei adresse vi ikkje kan søkje opp i ei kartbok eller på Google Map.
I gudstenesta ber vi i lag til vår felles
Far. Til vår Skapar. Til vår Herre.
Når Herrens bøn er tema og preiketekst for
ei gudsteneste, kan det vere veldig godt å starte med refleksjonar og tankar
rundt dette at vi ber til han som er det sterkaste limet i vårt fellesskap. Han
som er mykje meir enn ein familiefar, som kan opplevast slik eg heldigvis kan
vitne om at min eigen far var. Men ein vanleg far kan også framstå som den
reine tyrann som kan øydeleggje eit farsbilete i generasjonar av etterkomarar.
Han som kyrkja over heile verda kallar for
Vår Far, går uendeleg langt utanpå alle jordiske fedre. Det finst heller inga
god mor, om ho er aldri så kjærleg mot borna sine, som har elska så høgt som
Vår Far i himmelen.
Vår bror, Gud eigen son, Jesus frå Nasaret,
har lært oss korleis vi skal snakke med Far på den aller beste måte. Korleis vi
skal tiltale han. Det er likt på alle språk: Pater Noster på latin, Notre Père
på fransk, Áhččámet på nordsamisk.
Frå vår munn her i vest skal det lyde: Vår Far.
Det er ein tiltale som når fram – heilt dit han har si adresse: «- i himmelen.»
Frå vår munn her i vest skal det lyde: Vår Far.
Det er ein tiltale som når fram – heilt dit han har si adresse: «- i himmelen.»
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar